powietrze — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} gazy otaczające warstwą Ziemię, konieczne dożycia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Czyste, świeże, ostre, wilgotne, orzeźwiające, duszne, upalne,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
powietrze — n I, blm 1. «mieszanina gazów (głównie azotu i tlenu) otaczająca grubą warstwą kulę ziemską, tworząca jej atmosferę» Czyste, świeże, ostre, rześkie, łagodne, przejrzyste powietrze. Chłodne, mroźne, arktyczne powietrze. Duszne, parne, wilgotne,… … Słownik języka polskiego
świeży — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIb, świeżyższy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zwykle o produktach, przedmiotach nietrwałych: taki, który nie stracił jeszcze swoich walorów smakowych, zapachowych itp., nie zepsuł się … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wentylacyjny — «dotyczący wentylacji przewietrzania; służący do wentylacji» Instalacja wentylacyjna. Urządzenia, aparaty wentylacyjne. ∆ bud. Kanał wentylacyjny «przewód w murze doprowadzający do pomieszczeń świeże powietrze lub odprowadzający z nich na… … Słownik języka polskiego
łono — 1. Na łonie natury, przyrody «w otoczeniu przyrody, na wolnym powietrzu»: W lasku tłumy ludzi i tłumy papierów. Każdy szuka skrawka trawy w cieniu i spędza niedzielę na łonie natury. A. Bobkowski, Szkice. 2. Na łonie rodziny «wśród członków… … Słownik frazeologiczny
zielony — 1. Iść, pójść na zieloną trawkę «stracić pracę»: W styczniu 2001 r. 90 osobowa załoga pójdzie na zieloną trawkę. ŻW 14/11/2001. 2. Posłać, wysłać kogoś na zieloną trawkę, na grzybki «zwolnić kogoś z pracy»: Crvenkovski w rozmowie ze mną… … Słownik frazeologiczny
ocucić — dk VIa, ocucę, ocucisz, ocuć, ocucił, ocucony ocucać ndk I, ocucićam, ocucićasz, ocucićają, ocucićaj, ocucićał, ocucićany «wyrwać kogoś z omdlenia, zamroczenia, zamyślenia, snu itp.; przywrócić kogoś do przytomności» Ocucić kogoś amoniakiem,… … Słownik języka polskiego
odurzyć — dk VIb, odurzyćrzę, odurzyćrzysz, odurz, odurzyćrzył, odurzyćrzony odurzać ndk I, odurzyćam, odurzyćasz, odurzyćają, odurzyćaj, odurzyćał, odurzyćany «spowodować częściową lub całkowitą utratę świadomości, niewrażliwość na ból itp.; przyprawić o… … Słownik języka polskiego
orzeźwiająco — przysłów. od orzeźwiający Świeże powietrze podziałało nań orzeźwiająco … Słownik języka polskiego
powciągać — dk I, powciągaćam, powciągaćasz, powciągaćają, powciągaćaj, powciągaćał, powciągaćany 1. «wciągnąć, zaciągnąć gdzieś wiele osób lub rzeczy; wciągnąć coś kolejno, jedno po drugim» Powciągać drzewo do szopy. Powciągać motory do garażu. przen.… … Słownik języka polskiego